Ontmoeting met het verleden

Vandaag stond in het teken van een ontmoeting met Qyuna van World Vision 2001 en World Vision anno 2018.
"toevallig" was het kantoor van World Vision op 1,5 km loop afstand van onze verblijfplaats dus namen we gewoon de benenwagen. Gelukkig was het droog na de enorme onweersbuien van vanmorgen en liepen gezellig keuvelend de 'hood' door.
Over dezelfde helling waar Jesse en Ruben bijna 2 decennia eerder nog met een sleetje over de bevroren stenen gleden, langs de flatgebouwen nieuw en oud, over een tunnelcomplex en rechts een brede weg af.
Keurig op tijd bij World Vision aangeklopt en vrij snel daarna naar een restaurantje aan de andere kant van de straat. Samen met drie medewerkers van World Vision.
World Vision richt zich vooral op kind gerelateerde problemen, in 2001 vooral de straatkinderen en nu vooral in begeleiding van probleem kinderen in scholen.
We konden World Vision het compliment meegeven dat we geen straat kinderen meer aangetroffen hadden deze afgelopen dagen, noch op straat noch in de straatputten bij de verwarmingsbuizen, een hele stap vooruit sinds 2001!
Oyuna is de medewerker van World Vision die ons in contact heeft gebracht met Urnaa toen ze als 2,5 jarige al bijna 6 weken woonde in de politie-straatkinderen-opvang. Zij was duidelijk emotioneel om Urnaa weer te zien na zoveel jaren en herkende haar nog makkelijk aan haar uiterlijk.
Bijzonder met haar te mogen lunchen, adoptie van Mongoolse kinderen door niet-Mongolen is niet meer mogelijk deze dagen, de wetten die wij nog mochten hanteren in 2001 zijn verouderd en de nieuwe regels en wetten rondom adoptie zijn nog niet gereed. Vooral treurig voor de ouders die in deze tijd naar een Mongools adoptie kindje zoeken.
Woensdag gaan we met World Vision naar één van de projecten in de Slums van Ulaanbaatar, een Ger district buiten UB.

Na de lunch gewoon lekker wat gaan wandelen door Ulaanbaatar's straten, ik zelf wat eerder naar huis omdat we morgen vertrekken naar de country side. Het beloven mooie dagen te worden; morgen de hele dag rustig richting Sukhbaatar zo'n 300 kilometer ten Noord Oosten van UB, daar overnachten in traditionele Gers om de dag erna af te zakken naar Terelj, National Park van UB alwaar we nog twee nachten mogen verblijven alvorens weer terug te keren naar UB en in een wat ontwikkelde Ger-wijk woning. Spannende dagen en ver van al de westerse geneugten, we zijn benieuwd en drie dagen dus off-line!